Stranci vlasnici više od 10 hiljada kompanija u Crnoj Gori

Ukupan broj registraciono aktivnih kompanija koje su u vlasništvu ili suvlasništvu stranih kompanija, a koje posluju u Crnoj Gori iznosi 10.278, podaci su iz Poreske uprave

Od početka ove godine osnovane su 432 nove kompanije, koje su u vlasništvu ili suvlasništvu stranih kompanija.

Poreski obveznici koji su u vlasništvu ili suvlasništvu stranih kompanija ili stranih državljana tokom 2016. godine po osnovu poreza i doprinosa uplatili su ukupan iznos od 198.277.539,08 eura, rekli su iz Poreske uprave.

Navode i da su kompanije u stranom vlasništvu od početka ove godine, zaključno sa 12. ovog mjeseca po osnovu poreza i doprinosa uplatili ukupno 69.726.415,34 eura.

Prema podacima Monstata, u Crnoj Gori je u prošloj godini bilo 28,27 hiljada preduzeća, što je povećanje od 8,2 odsto u odnosu na 2015. godinu.

Najveći broj preduzeća evidentiran je u Podgorici, 10,33 hiljade, što čini 36,6 odsto od ukupnog broja. Slijedi Budva sa 3,27 hiljada ili 11,6 odsto i Bar sa 2,72 hiljade, odnosno 9,6 odsto učešća u ukupnom broju preduzeća.

Ekonomski analitičar Siniša Lekić smatra da su poreske olakšice koje omogućava država upravo razlog za osnivanje tolikog broja stranih kompanija u Crnoj Gori.

– Strani investitori su u Crnoj Gori iskoristili povoljnosti otvaranja firmi i praktično su pokupovali i firme i stanove. Osnuju preduzeće za jedan euro, a kasnije, u velikoj mjeri, izbjegavaju i porez da plate državi, jer im je to omogućeno. Mi praktično nemamo stranog investitora, kojim smo zadovoljni, jer vrlo brzo pokažu svoje pravo lice, odnosno da im je profit prioritet, što nije ništa čudno, ali je problem što ih mi kao država puštamo da rade šta hoće – rekao je on.

Lekić je naglasio da bi država trebala da kontroliše firme u stranom vlasništvu i njihovo poslovanje, u mnogo većoj mjeri u odnosu na domaće kompanije.

– Svi ti strani investitori koji su došli u Crnu Goru smanjivali su broj radnika, kao i proizvodnju, rekao je on naglašavajući da je dobar dio tih kompanija dobio kredite i garancije na teret budžeta.

Lekić je podsjetio da je to bio slučaj sa, na primjer, turskom komapnijom Tosjali grup, koja je kupila Željezaru Nikšić iz stečaja, Kombinatom aluminijuma i slično.

– Najveći problem je što privatizacioni ugovori, po završetku privatizacija nisu kontrolisani, nisu raskidani u slučaju kada se pokažu kao sporni. Bilo je dosta malverzacija sa garancijama, poput slučaja Primorke Bar, a sigurno da ima još takvih i sličnih slučajeva. Za krivično djelo, ukoliko je do njega došlo, mora da se odgovara, ali gdje je odgovornost Vlade i onih ministarstava koja su bila zadužena za kontrolu i šta su preduzeli da ne dođe do takvih stvari, posebno ministarstva ekonomije i finansija i to je osnovni problem – zaključio je Lekić. (Dan)