Zašto Kinezi najviše plaćaju fudbalske zvijezde
Kineski klubovi postaju sve veća prijetnja evropskim! U posljednjem prelaznom roku, pet od šest najvećih transfera dogodilo se u Kini, a predsjednik Si Đinping postavio je cilj – osvajanje Mundijala
Mnogi se pitaju kuda vode atronomski ugovori u kineskom fudbalu i kakve bi koristi od toga mogla da ima država. Upravo predsjednik Kine, Si Đinping, smatra da će fudbalske investicije stvoriti uslove da ta zemlja postane prvak svijeta u narednih 15 godina. A već do 2020. širom Kine proizvelo bi se 100.000 fudbalera, 20.000 fudbalskih škola i 70.000 terena. Investicije u čitavom kineskom sportu u ovom periodu iznosile bi oko 700 milijardi eura. Trenutno, prema podacima Fife, u Kini ima 25.000 registrovanih fudbalera, što je malo imajući u vidu 1,3 milijarde stanovnika.
Britanski mediji posljednje transfere u kineskom fudbalu nazivaju nepristojno visokim. Tu prije svega misle na prelazak Brazilca Oskara iz Čelzija u Šangaj SIPG za nedjeljnu platu od 470.000 eura i Argentinca Karlosa Teveza iz Boke juniors u Šangaj Šenhuu za 720.000 eura nedjeljno. Teško je pronaći jaku vezu između ovakvih ugovora i plana da kineska reprezentacija postane svjetska sila, a još manje bi tome mogao da doprinese astronomski ugovor (milijardu eura) koji je Čajna midija kapital sklopila s Premijer ligom za emitovanje prenosa u narednih pet godina.
Zlatan Ibrahimović iz Mančester junajteda odbio je ugovor u Kini i to za nedjeljnu platu veću od milion eura, kao i njegov saigrač Vejn Runi kome je Šangaj nudio oko 90 miliona eura za tri godine
U posljednjem prelaznom roku, pet od šest najvećih transfera dogodilo se u Kini. Trenutno traje obračun između kineskih klubova i evropskih giganata koji će morati da podižu plate da bi zadržali svoje asove. Mnoge zvijezde su odbile ugovore “koji se ne odbijaju“, poput Zlatana Ibrahimovića (Mančester junajted, u Kini mu nuđena nedjeljna plata veća od milion eura), njegovog saigrača Vejna Runija (Šangaj nudio oko 90 miliona eura za tri godine) i Jaja Turea (Mančester siti, nuđena nedjeljna plata od oko 650.000 eura). S druge strane, mnogi koji iskuse kinesko tržište ne žele ni da razmišljaju o povratku u Evropu. Jedan od njih je i Dragan Stojković Piksi (Gvandžu RiF), koji je proljetos odbio ponudu Olimpika iz Marselja. Od poznatih stručnjaka u kineskoj Premijer ligi, od kojih su mnogi osvajali evrokupove, sada tamo rade i Luis Felipe Skolari (svjetski šampion s Brazilom, Gvandžu Evergrande), Manuel Pelegrini (Hebej Čajna fortjun), Sven Goran Erikson (Šendžen), Andre Viljas Boas (Šangaj SIPG), Gustavo Pojet (Šangaj Šenhua) i Feliks Magat (Šendong Luneng).
Kina se prvi put plasirala na Svjetsko prvenstvo 2002. kada ih je vodio ovdašnji trener Bora Milutinović a na Fifinoj rang listi trenutno su na 82. mjestu, iza zemalja kao što su Zelenortska Ostrva, Sent Kits i Nevis, Haiti, Gvatemala i Benin. Utoliko djeluje nestvarnije san predsednika Si Đinpinga.
