Merlin Monro: Najljepša žrtva „američkog sna“

Merilin Monro, najpoznatija američka i svjetska filmska zvijezda, imala je filmski život – od siromaštva do slave, i filmsku smrt – misterioznu i preranu

Najpoznatija plavuša filma, iz zlatnog doba Holivuda sredinom prošlog vijeka, za života nije bila ni izbliza toliko cijenjena kao sada. Pratila je reputacija zgodne glumice, a njeni brakovi i avanture više su zaokupljali javnost od njenih, kako će se poslije ispostaviti, odličnih filmskih uloga.

Merilin Monro igrala je u filmovima koji se danas smatraju vrhovima američke kinematografije, među njima su – „DŽungla na asfaltu“, „Sve o Evi“, „Priča iz predgrađa“, „Neki to vole vruće“, „Rijeka bez povratka“, „Autobuska stanica“ i „Neprilagođeni“.

Ali, tek nakon njene neočekivane smrti, koja je proglašena samoubistvom, mada postoje mnogi nerazjašnjeni detalji, kao i kasnija istraživanja kojima je ta tvrdnja ozbiljno dovođena u pitanje – Merilin je shvaćena ko ozbiljna glumica sa respektabilnim ulogama u fimovima sa tada najvećim zvijezdama Holivuda.
Merilin je rođena 1. juna 1926. godine u sirotištu okružne bolnice u Los Anđelesu, kao Norma DŽin Mortenson. Prema biografima, njena baka Dela Monro Grendžer, krstila ju je pod imenom Norma DŽin Bejker, ali je ona 1956. godine promijenila ime u Merilin Monro.

Djetinjstvo i tinejdžerske dane provela je, uglavnom, po sirotištima, jer ju je otac ostavio, a njena majka je, relativno brzo nakon porođaja poslata u bolnicu za mentalno oboljele osobe. Merilin je na nagovor prijatelja iz časopisa za koji je pozirala otišla u Holivud da bi pokušala da radi kao glumica. U početku je imala skromne sporedne uloge i nije brzo napredovala.

U proljeće 1945. godine postala je poznata kao „san svih foto-reportera“ i pojavila se čak 33 puta na naslovnim stranama velikih magazina.

Rođena je nova zvijezda, ali Merilin je uvijek htjela više. „U Holivudu ti plaćaju hiljadu dolara za poljubac i 50 centi za tvoju dušu“, govorila je prijateljima.

Tek 1950. godine dobija uloge u dva filma koji su imali komercijalni uspjeh. Počela je da glumi u filmovima najpoznatijih filmskih kompanija. Ispočetka su je odbacivali kao netalentovanu nakon par replika koje bi izgovorila na kastinzima.

U filmu, tada čuvenih komičara, braće Marks pod nazivom „Srećna ljubav“ samo je prošetala kroz jedan od kadrova, ali i to je bilo dovoljno da je filmska kritika zapamti. Holivud je počeo da priča o Merilin Monro nakon uloge u kultnom ostvarenju DŽona Hjustona „DŽungla na asfaltu“.

Njena karijera „procvjetala“ je nakon filma „Muškarci više vole plavuše“. Nizao se hit za hitom: „Kako se udati za milionera“, „Sedam godina vjernosti“, „Autobuska stanica“, „Neki to vole vruće“, u kome je Merilin pokazala da nije samo „plavuša“, već i dobra glumica.

Već sa 26. godina Merilin Monro je bila jedna od najpoznatijih žena u Holivudu i na svijetu. Udaje se za čuvenog igrača bejzbola Džoa Dimađa, ali se razvode osam mjeseci kasnije. Merilin je željela slavu i nije podnosila nikakva sputavanja. Dimađo se nakon njene smrti pokazao kao osoba koja ju je najviše voljela. Teško se pomirio sa njenim preranim odlaskom.

Kako je rasla njena slava tako je i Merilin bivala sve interesantnija društvenom kremu Amerike – 1956. godine udaje se za Artura Milera, poznatog scenaristu, pisca i režisera, koji joj kasnije daje ulogu u filmu „Neprilagođeni“.

Jedna od najljepših balada Eltona Džona „Zbogom, Norma Džin“ posvećena je upravo Merilin Monro

Već tada Merilin je imala iza sebe mnogo afera, naslovnih stranica i veza sa kolegama i poznatim ličnostima – od Iva Montana, velikog francuskog šansonjera do predsjednika SAD Džona Ficdžeralda Kenedija. Mnogi izvori i danas tvrde da je i Džonov brat Robert, ministar pravosuđa, imao vezu sa Merilin.

Ona je sve češće, umjesto pred kamere i na filmski set, išla u bolnice da se liječi od zavisnosti od raznih opijata. „Neprestano kasnim… Nekad i po dva sata. Probala sam da se promijenim, ali stvari zbog kojih kasnim su suviše jake i pružaju mnogo zadovoljstva“, objašnjavala je svoju zavisnost od raznih tableta.

Njen prvi muž Džo Dimađo ponovo je bio sa njom i ona je pristala da se ponovo uda za njega i da proba da promijeni život. Vjenčanje je bilo zakazano za 8. avgust 1962. godine, ali je Merilin 5. avgusta nađena mrtva u stanu.

Poslije opsežne istrage, policija je utvrdila da je glumica izvršila samoubistvo uzimanjem prekomjerene doze pilula za spavanje. U vezi sa tim, pojavile su se brojne teorije zavjere koje su samoubistvo dovodile u pitanje i implicirale da su u glumičinu smrt umiješani Robert i Džon Kenedi. Njeni obožavaoci smatrali su da je u sve umiješana CIA, jer je, navodno, prelijepa glumica postala previše opasna za predsjednikov imidž.

Među teorijama o razlozima smrti Merilin navođena je i kubanska nuklearna kriza i navodna bliskost glumice sa Fidelom Kastrom i komunistima, te strah američke administracije da je možda Džon Kenedi tokom susreta sa njom pričao o pitanjima koja su mogla da ugroze bezbjednost SAD.

U noći između 4. i 5. avgusta 1962. Merilin Monro je umrla ili je ubijena. Mrtvozornik okruga Los Anđeles zaključio je da je njena smrt posljedica „akutnog trovanja barbituratima zbog prekomjerne doze… Vjerovatno je riječ o samoubistvu“, piše u izvještaju.

Čudni događaji u vezi sa njenom smrću pokrenuli su teorije zavjere. Merilin je pronađena gola na krevetu sa svilenim čaršavima, sa rukom zgrčenom na telefonu. Lista poziva koje je obavila te večeri izbrisana je iz računa. Dnevnik koji je pisala nikada nije pronađen.

Ona je ostvarila „američki san“ – od siromaštva do slave i prerane smrti. Zapravo, Merilin je postala simbol tog sna, koji ju je prvo stvorio, a onda i ubio

Ožalošćeni Džo Dimađo organizovao je sahranu i nije pozvao nikoga iz Holivuda, već samo najbliže prijatelje i rođake. „Oni su samo povređivali Merilin“, rekao je tada. On je godinama donosio cvijeće na njen grob.

Druge teorije govore o tome da ju je ubila šizofrenija, U prilog zvaničnoj tezi ide i to što je dva puta prijetila da će se ubiti – jednom skokom kroz prozor, drugi put uzimanjem tableta.

U to doba prvi čovjek FBI-ja, unutrašnje bezbjednosti SAD, je Edgar DŽ. Huver, koji je decenijama bio na čelu tog resora. Njega su zvali američkim Lavrentijem Berijom /ozloglašenim Staljinovim ministrom unutrašnjih poslova/.

Nema sumnje da je sve o smrti i životu Merilin Monro i njenim vezama bilo zabilježeno i sačuvano u nekoj od fioka kabineta službi bezbjednosti… Uostalom, javno se govorilo da Huver može da ucijeni bilo kog predsjednika SAD jer je o svima znao – sve.

Merilin Monro je umrla davno, ali su njeni filmovi, lik i život, postali i ostali simboli zlatnih dana Holivuda. Ona je ostvarila „američki san“ – od siromaštva do slave i prerane smrti. Zapravo, Merilin je postala simbol tog sna, koji ju je prvo stvorio, a onda i ubio.