Kome idu autorska prava, robotima ili programerima?

Roboti širom svijeta komponuju muziku, slikaju, pišu romane i prave dobre fotografije ali, da li su to njihova djela ili zasluge pripadaju njihovim tvorcima i kreatorima?

Tako su jedan zanimljiv poduhvat nazvan „Novi Rembrant“, svijetu predstavili u grupu umreženi muzeji i istraživač iz Holandije. Robot je analizirao na hiljade djela sa kraja 17. vijeka i, na osnovu naučenog, naslikao vlastito djelo.

Mašine već uveliko imaju mogućnost samostalnog učenja uz pomoć baze podataka prema kojoj stvaraju vlastite kreacije. S obzirom na to da oni nemaju statuse ljudskih bića, njima ne mogu biti dodijeljena autorska prava.

Razne države imaju zakone koji definišu što se u tom slučaju preduzima. Najčešće se autorska prava daju osobi koja je omogućila rad te vještačke inteligencije, znači, autor koda. Ali, osoba je samo uputila mašinu kako da napravi neko djelo; umjetnička iskra i odabir tačnih specifikacija ostaje na samom programu. On odlučuje.

U nekim slučajevima, kaže se, najpametnije je prepustiti tehnikalije ne jednom pojedincu, nego grupi ljudi.

Autorska prava mogu se pripisati korporaciji ili grupi naučnika koji su radili na tom projektu, jer su ipak oni ti koji su dali život toj vještačkoj inteligenciji.